Historie/ere-leden

Een stukje historie van Winkel en Omstreken.
Door: C.v.d.Abeele.
 
Wat doet een mens als hij ineens veel meer vrije tijd heeft dan tot  nu toe. Die begint eens op te ruimen en wat niet weg mag of kan, te ordenen. Zo ook ondergetekende en zodoende dook ik eens in de kast waarin ik mijn en ons W.en O. archief bewaar. Naast heel veel ander ook katalogussen van jaren her. De oudste in mijn bezit is van 1967, daarna volgen ze vanaf 1970 tot heden. Sla je dan zo’n blad eens open en je bekijkt de eerste pagina waarop bestuursleden en ereleden zijn vermeld dan denk je weleens: wie zijn of waren deze mensen en waarom erelid geworden. Ons huidig ereleden bestand zullen de meeste leden wel kennen. Ereleden van vroeger worden niet meer vermeld en hoewel ikzelf ze op één na allemaal heb gekend leek het me voor de geschiedschrijving toch wel aardig om dit eens op papier te zetten. Dan denk je: dit doe ik even. Maar dan duik je in de oude notulen boeken en wordt het toch een heel gezoek. Vooral de oude handschriften geven nogal wat problemen. Ook het feit dat we notulen missen, bijvoorbeeld die van na 15-3-1961 tot en met geheel 1963 en de notulen van na januari 1974 tot aan die van november 1978. Deze laatsten zijn door K.Vader, die later nog ter sprake komt, weggegooid. Ze waren aangevreten door muizen en hij vond dat ze toen wel weg konden. Ontzettend jammer natuurlijk maar  niets meer aan te doen. Toch krijg je wel een redelijk beeld van de club zo door de jaren heen maar ook veel vragen blijven onbeantwoord. Als voorbeeld een vraag op een vergadering: “Waarom geen konijnen en kippen samen op de tentoonstelling ?” Dan lees je: “Voorzitter geeft uitleg.” En dan denk je, wat zou er verteld zijn ? Dit bewijst eens te meer dat een goede notulering voor het nageslacht erg belangrijk is. Maar goed, dan nu de beschrijving van de ereleden, ere-voorzitters en leden van verdienste door de W,en O. geschiedenis heen zoals ze uit de aanwezige notulen te achterhalen zijn.  Ik zal ze op volgorde van benoemingsdata op schrift zetten. Aan het eind van dit verhaal komt nog een andere bekende naam uit de historie van onze vereniging ter spake, die ook landelijk voor de konijnenfokkerij van betekenis is geweest. De namen van de diverse mensen zijn: S.Kriek, K.Groen, H.Bethlehem, J.Liefhebber, H.Ykelenstam, K.Vader, Th.Jonker, A.Sannes, F.Hoogstraten, C.v.Leeuwen, H.Bood, N.van Zoonen-Zwaan, K.Koeten, C.de Jong-Bax, C.v.d.Abeele, Wil Raven, H.Luik, J.G.Bonenkamp en Jelle F.Hannema.

S.Kriek.
Kriek is lid vanaf de oprichting en voorzitter. Hij fokte konijnen en wel Groot Zilver. Vanwege doofheid waardoor hij de vergaderingen niet goed kan volgen bedankt hij voor deze functie in 1949 en wordt op 22 mei van dat jaar benoemd tot ere-voorzitter. Hij wordt opgevolgd door K.Kaaij, bij oudere leden nog wel bekend. Later wordt Hannema voorzitter maar deze moet de functie neerleggen vanwege de kwestie R.v.B./NKB.
Dit wil ik later nog weleens uit de doeken proberen te doen. Omdat er dan in de notulen gesproken wordt van een bestuurscrisis neemt Kriek de functie van voorzitter weer op zich. Hij kan dit weer doen vanwege “verbeterde omstandigheden” Waarschijnlijk een gehoorapparaat aangeschaft. Op 25-9-55 treedt hij definitief af als voorzitter en wordt opgevolgd door Ykelenstam. Zijn overlijden wordt genoemd in de notulen van 3-1-1959.

K.Groen.
Is ook lid vanaf de oprichting en secretaris. Woont in Lutjewinkel in het oude tramstation naast de zuivelfabriek. Fokt dwerghoenders, Wyandotte kriel. Gaat t.b.v de eerste eigen tentooonstelling op de fiets naar Wieringen om zich te verdiepen in het t.t.secretariaat. Wordt in de notulen van1947 ook genoemd als t.t.secretaris/penningmeester. Hij bedankt in 1950 als secretaris vanwege onenigheid met een ander bestuurslid. Wie en waarom wordt niet vermeld. Wel blijft hij bestuurslid en is ook steeds op de vergaderingen. Hij wordt in 1956 nog genoemd vanwege het, samen met anderen, schuren en spuiten van oude roestige kooien. In de katalogus van 1967 staat hij als erelid. Waneer hij is benoemd is niet te achterhalen. Dit staat waarschijnlijk in de eerste periode ontbrekende notulen.

H.Bethlehem en J.Liefhebber.

Doordat deze mannen nooit een bestuursfunctie hebben vervuld zijn ze in de historie van de vereniging wat moeilijker te volgen. Beiden zijn fokker van Vlaamse Reuzen waarmee ze regelmatig in de prijzen vallen. Verder worden ze regelmatig genoemd als werkers voor de club als het schoonmaken en repareren van het kooienbezit. Bethlehem wordt ook genoemd als metgezel van K.Vader naar bondsvergaderingen. Liefhebber wordt op de vergadering van 20-10-1958 benoemd tot “Lid van verdienste” en niet zoals vermeld in de katalogus van 1967 tot erelid. Zijn overlijden wordt gememoreerd in de notulen van de november vergadering 1975. De benoeming van Bethlehem ben ik niet tegengekomen in de aanwezige notulen. Dit is waarschijnlijk gebeurd in een ontbrekend gedeelte.

Leuk detail: in de notulen van 6-11-1955 wordt hij genoemd als winnaar van de prijs: grootste inzending één kleur-één ras. Hij krijgt een kop en schotel. Dit ontlokt oud-voorzitter Kriek de genotuleerde opmerking dat als hij zo’n prijs zou winnen zou zorgen voor scherven ofwel: stikdonderen. Bethlehem verhuist later naar Warga in Friesland maar zal nog vele malen, ook als aanbrenger, op onze tentoonstellingen aanwezig zijn.

H.Ykelenstam.
Ykelenstam wordt op de ledenvergadering van 16-10-1949 welkom geheten als nieuw lid. Hij fokt op dat moment Java krielen en is sluiswachter op de Braaksluis aan de Westfriesedijk in Lutjewinkel. Omdat Groen op 5-2-1950 bedankt als secretaris volgt Ykelenstam hem op. Als Kriek op 25-9-1955 definitief aftreedt als voorzitter wordt hij gekozen in deze functie. Koeten wordt dan secretaris. In 1958 verhuist hij naar Alkmaar, brugwachter op de brug bij de Omval, bedankt als voorzitter maar blijft bestuurslid tot de volgende jaarvergadering. K.Vader volgt hem op als voorzitter na vanaf de oprichting penningmeester te zijn geweest. Koeten wordt secretaris/penningmeester en Th.Jonker wordt toegevoegd als dagelijks bestuurslid. Op de vergadering van 10-12-1958 wordt Ykelenstam benoemd tot erelid. Van een benoeming tot ere-voorzitter zoals later in katalogussen vermeld, is in de notulen niets te vinden. In Alkmaar wordt hij lid bij AVES en zit daar ook nog vele jaren in het bestuur en in de organisatie van hun tentoonstelling.

K.Vader.
Lid vanaf de oprichting en penningmeester. Woont in de Groetpolder in zo’n echte landbouwboerderij en fokt Weners. Op de eerste genotuleerde ledenvergadering op 21-12-1941 fungeert hij als voorzitter vanwege ziekte van Kriek. Vanaf de eerste aankoop van kooien is hij de beheerder en timmert van sloophout de beunen. Dit betekende: eerst spijkervrij maken en dan met de handzaag in de lengte de planken doorzagen voor de randen. Dit kooienbezit ligt jarenlang opgeslagen in de schuur van het bedrijf waar hij werkt. Ook timmert hij voor de liefhebber konijnenhokken en verzendkisten. Op 24-3-1946 wordt hij genoemd als secretaris/penningmeester van de zomertentoonstelling op 11 augustus van dat jaar. Op 8-6-1958 wordt hij, doordat Ykelenstam aftreedt, voorzitter hoewel hij liever penningmeester was gebleven. Daarnaast blijft hij het kooienbeheer doen, ook de financiele kant die daarbij hoort. De kooienafdeling is in de boeken altijd gescheiden gehouden van de andere verenigingsfinancien. Op 16-3-1975 stopt hij als voorzitter en wordt benoemd tot erelid en hij wordt genoemd als adviseur op enkele tentoonstellingen. In de notulen van 6-6-1982 wordt vermeld dat Vader wil bedanken als kooienbeheerder. Hij wil wel toezicht blijven houden en de administratieve kant verzorgen. Het zware werk moet door anderen worden gedaan. In mijn herinnering wordt dat vaak verzorgd door onze latere pennningmeester P.Korff. Na zijn verhuizing naar Winkelmade gaan de kooien naar aannemersbedrijf Brugman. Vader is 35 jaar bestuurslid geweest waarvan 18 jaar voorzitter. Hij overlijdt in 1985.

Th.Jonker.
Op 2-11-1952 wordt Jonker in de notulen begroet als nieuw lid. Hij woont in Opmeer en werkt bij fouragehandel Koenis. Hij fokt sierduiven, Norwich Kroppers. Op de vergadering van 25-9-1955 wordt hij gekozen als bestuurslid, commissaris sierduiven. Op 8-6-1958 wordt hij toegevoegd aan het dagelijks bestuur. Hij is altijd een groot promotor geweest voor de sierduiven. Met een vrachtwagen van Koenis heeft hij veel vervoer verzorgd naar de tentoonstellingen in o.a. Wieringen en Langedijk. Ook kon je voor de t.t. in Opmeer je dieren op zondagavond bij hem brengen. Hij verzorgde dan het inkooien op de maandagmorgen. Op het moment dat onze tentoonstelling groter werd en er meer beunen bekleed moesten met jute werd dit in meterslange rollen gekocht. Door zijn werk bij de fouragehandel had Jonker de beschikking over apparaten om dit te verwerken. Bij Koenis werd dit jute geknipt en gezoomd. Vele jaren is Jonker ook t.t.voorzitter geweest. Op de vergadering van 17-11-1974 bedankt hij om gezondheidsredenen  als bestuurslid en wordt op 16-3-1975 benoemd tot erelid. In de notulen van 21-3-1996 wordt zijn overlijden gememoreerd.

A.Sannes.
Sannes is ook lid vanaf de oprichting en komt van een vereniging in Schagen. Hij is bakker in Lutjewinkel en fokt Zilvervossen. Dit ras is hij altijd trouw gebleven. Zijn laatste konijnen deed hij weg in 2001, dus na 60 jaar.  Op 11-4-1943 wordt hij gekozen als 2e secretaris en in 1946 volgt zijn benoeming tot tatoueerder. Dit tatoueren gebeurt dan in de zaal van Laan, tegenwoordig het pand van loonbedrijf Peetoom.  Met ingang van 1948 worden de dieren bij hem thuis gemerkt. In 1949 bedankt hij voor alles vanwege drukke werkzaamheden en wordt opgevolgd door Kaaij met Koeten als hulp. In 1954 wordt hij opnieuw tatoueerder en in 1960 stopt hij en wordt nu opgevolgd door Koeten. In 1964 pakt hij de draad weer op en blijft tatoueren tot en met 1989. Vanwege zijn leeftijd moet hij dit beëindigen en wordt opgevolgd door Bertus Laan, onze huidige voorzitter die dan al een aantal jaren 2e tatoueerder is. Hij is tijdens de tentoonstelling van 1981, samen met Hoogstraten, benoemd tot erelid vanwege het 40-jarig lidmaatschap en de verrichtte werkzaamheden voor de vereniging.  In de tachtiger jaren maakt hij ook nog een tijdlang deel uit van het bestuur van de NKB afd.NH. In 2002 overlijdt hij op de leeftijd van 89 jaar.

F.Hoogstraten.
Ook lid vanaf de oprichting. Woont aan de Westfriesedijk in Lutjewinkel en fokt hoenders. Als inzender van Plymouth Rocks heb ik hem in een katalogus gezien. Geen bestuurslid dus via de notulen wat moeilijker te volgen. Wel wordt hij op 2-2-1947 2e tatoueerder maar in die hoedanigheid is dit een eenmalige vermelding. Vaker wordt hij genoemd als vertegenwoordiger van de vereniging op bondsvergaderingen en als leverancier van het stro op de tentoonstelling. Hij wordt , samen met Sannes, op de tentoostelling van 1981 vanwege 40-jaar lid en vele verdiensten voor de vereniging, benoemd tot erelid.

C.v.Leeuwen.
Wordt op de vergadering van 2-11-1971 verwelkomd als nieuw lid. Hij fokt hoenders, Appenzellers, en fazanten. Ook heeft hij Franse Hangoor gefokt. Vanaf het moment dat hij lid is geworden is hij niet alleen actief bij de verenigingsactiviteiten zoals opbouwen en afbreken van de tentoonstelling. Hij verricht ook vele jaren hand- en spandiensten bij het onderhoud van het kooienmateriaal. Een stille werker noemen we dit soort mensen, je deed nooit tevergeefs een beroep op hem. Daar de leeftijd parten ging spelen is het niet meer mogelijk  om dit soort werkzaamheden te verrichten. Wel schrijft hij nog alle jaren de kooinummers.
Hij wordt op de tentoonstelling in 1987 benoemd tot erelid
Cor overlijdt op 28 december 2008 in de leeftijd van 92 jaar.

H.Bood.
Bood wordt in de notulen van 1-4-1951 verwelkomd als nieuw lid en fokker van cavia’s. Hij woont op Terdiek in het voormalig café. Later is hij ook hoenders en konijnen gaan fokken. Wanneer hij bestuurslid is geworden is niet via de notulen te achterhalen daar dit gebeurd moet zijn in het jaar 1973 dat in het ontbrekende deel valt. Wat wel  in de katalogussen is te volgen: in 1970, 1971 en 1972 is hij als achtste man toegevoegd aan het bestuur voor propaganda en reklame. In 1973 staat hij bij het bestuur als commissaris hoenders. Dit is tot en met 1977 en in 1978 staat hij als commissaris voor de cavia’s. Vele jaren beheert hij de verenigingsbroedmachine waar onze leden hun eieren kunnen inleggen. Ook is hij voor onze vereniging de uitvinder van de tombola. Voor de tentoonstelling van 1975 krijgt hij van de vergadering het mandaat om dit voor het eerst te organiseren. Samen met zijn dochters bedelt hij de prijzen bij elkaar en maakt de lootjes. Financieel wordt het een groot succes en is mee een van de redenen dat we steeds met een relatief laag inschrijfgeld konden werken. Tijdens onze eerste kringtentoonstelling in de Niedorphal is hij de organisator van onze eerste Kind en Dier. Toen ook een enorm succes. In 1978 verzorgt hij, samen met Bonenkamp, een voorlichtingsstand op de Paasveet.t. Leuk detail hierover in de notulen van 1980: gaan we weer propaganda voeren op de paasvee ? Nee, liever niet want we hebben al zoveel leden ! Op een gegeven moment, als op de jongdierenkeuringen steeds meer dieren komen en er dus steeds meer keurmeesters en helpers zijn, gaat Bood de koek en zopie verzorgen. Hij heeft in ieder geval koffie en gevulde koeken. Dit heeft hij gedaan tot en met 1983. Verder vervoert hij jarenlang de dieren van onze vereniging naar diverse tentoonstellingen. Op 6-6-1982 bedankt hij als bestuurslid en wordt op de tentoonstelling in december 1982 benoemd tot erelid. Al met al een man met heel veel verdiensten voor W.en O. Bood is nu 87 jaar en woont nog steeds op Terdiek.

N.van Zoonen-Zwaan.
Voor 1960 is ze lid geworden. De juiste datum is ook hier niet bekend. In de katalogus van 1967 is ze inzendster van Gr.Chinchilla, in 1970 van Weners en later heeft ze Hollanders. Ze is nooit bestuurslid geweest maar is zich al heel snel bezig gaan houden met de versiering en aankleding van de t.t.zaal. Vlaggetjes op de kooien was haar idee en ook later in de sporthal gaf ze nog jaren leiding hieraan. Jarenlang gebruikten we als bekleding van de beunen een soort linnen. Alle jaren na de tentoonstelling nam ze dit mee naar huis om dit te wassen zodat het voor het volgende jaar weer schoon gebruikt kon worden. Tijdens de tentoonstelling van 1985 wordt ze gehuldigd voor meer dan 25 jaar lid en vanwege haar verdere verdiensten benoemd tot erelid. Dit is zij nog veertien jaar. Ze overlijdt in december 1999.

K.Koeten.
Op de ledenkaart en in een oud ledenboek staat dat hij lid werd op 17-11-1949. Dit is wat vreemd omdat hij op de vergadering van 16-10-1949 benoemd wordt tot hulp tatoueerder. Hij fokte zowel konijnen (Klein Chinchilla en Thrianta) als hoenders (Maleier kriel. Moderne Eng.Vechtkriel, Fries Hoen). Op 11-2-1951 wordt hij benoemd tot tatoueerder, op 25-9-1955 tot secretaris en wordt op 8-6-1958 secretaris/penningmeester. Nadat Sannes weer bedankt als tatoueerder krijgt hij op 21-11-1960 ook deze functie weer toebedeeld. In 1975 wordt hij ook genoemd als ringencommissaris. Op de vergadering van 15-8-1976 wordt hij tot voorzitter gekozen al zegt hij zelf liever secretaris te blijven. Dit wordt hij weer op 15-8-1976 door een functiewisseling met de toenmalige secretaris v.Dijke. Deze wordt dan voorzitter van de vereniging maar Koeten wordt wel t.t.voorzitter. Doordat v.Dijke voor alles bedankt wordt Koeten op 18-3-1979 toch weer voorzitter. Op de jaarvergadering van 1990 legt hij definitief de voorzittershamer neer en wordt dan benoemd tot ere-voorzitter. Bertus Laan neemt deze hamer van hem over. Tot op de dag van vandaag nog steeds in de weer voor de vereniging tijdens de jongdierenkeuringen en tentoonstellingen en altijd geïnteresseerd in het wel en wee van de club. Na een aantal jaren geen dieren te hebben gehad is hij weer kippen gaan fokken.

C.de Jong-Bax.
Volgens de ledenadministratie wordt ze lid op 1-1-1960. Ze fokt Kleurdwergen en later kleine knagers. Ook nu nog. Op 22-11-1964 wordt ze in het bestuur gekozen en samen met Andre Boogaard staat ze aan de wieg van ons clubblad Pels en Pluim. Dat dit een voorspoedige geboorte was bewijst wel het feit dat ze de druk hiervan nog steeds verzorgt. In 1976 wordt ze genoemd als 2e secretaris en op dit moment is ze 2e voorzitter. Vanaf  het eerste moment dat ze met de tentoonstellingen te maken kreeg deed ze het daarbij behorende typewerk. Ook het produceren van vraagprogramma en de katalogus neemt ze nog steeds voor haar rekening. Begonnen met een handgedreven stencilmachine, dan een mechanische en nu met onze tweede nieuwe risograph. Jarenlang bijgestaan door haar, helaas veel te vroeg overleden man Jaap, krijgt ze nu hulp van dochter Sandra. Hoe in de jaren dat we tentoonstellingen in Kolhorn, 't‘Centrum en de Boerderij het verkoopkantoor eruit zag weet ik niet. Er worden in die oude katalogussen diverse namen genoemd als verkoopcommissie en doorgaans zat de dan fungerende penningmeester daarbij. In 1979 gaat Corrie hier deel van uitmaken en ook alweer tot op de dag van vandaag bemant/vrouwt zij tijdens de tentoonstelling het verkoopkantoor. Op het moment dat Bood stopt met de tombola neemt ze dit er ook nog bij. Van 1980 tot en met 1986 verzorgt Corrie dit, waarna met ingang van 1987 Wil Raven dit op zich neemt. Op de jaarvergadering van 1995 wordt ze benoemd tot erelid. Al met al een indrukwekkende carrière van meer dan veertig jaar.

C.v.d.Abeele.
Eigen verdiensten beschrijven is moeilijk maar hoort in dit verhaal wel thuis. Al jarenlang konijnenhouder voor de slacht komt hij in 1959 bij bakker Sannes op zaterdag te venten. Daar leerde hij het bestaan van raskonijnen kennen en is op zijn advies deze dieren gaan fokken. Uiteraard werden dit Zilvervossen en die heeft hij nu nog steeds. In 1960 lid geworden en in het voorjaar van 1961 benoemd tot 2e tatoueerder. Reizend tatoueerder want hij ging op de bromfiets bij de mensen thuis de konijnen merken. Op 3-5-1964 werd hij gekozen in het bestuur maar dat was van korte duur. Vanwege werkzaamheden legt hij deze functie op 22-11-1964 alweer neer. Mw.de Jong-Bax komt voor hem in de plaats. In 1965 bedankt hij geheel als lid. Maar op 15-12-1969 toch weer lid geworden en weer Zilvervos aangeschaft. Op 16-3-1975 in het bestuur gekozen als 2e secretaris, wat inhield dat je de notulen moest maken en op de volgende vergadering voorlezen. Daarna kwam de interesse voor de t.t.administratie. De manier van verwerking van 400 nummers met de hand ging goed.  Maar op onze eerste kringtentoonstelling in de Niedorphal hadden we al bijna 1200 nummers en dat werd toch wel wat paniek. Samen met Sannes een keurdag in den Bosch meegemaakt om te proberen daar wat af te kijken. Niet geheel gelukt, maar toch wel wat waardevolle dingen gezien en onthouden. De bedoeling was om te komen tot een manier waarop meerdere mensen gelijk bezig konden zijn met inschrijven. Door het maken van een kodeerlijst van alle bekende rassen en kleurslagen in alle diergroepen, genoemd in de katalogus van de Europashow georganiseerd door Savoa in Amsterdam, is dit goed gaan lopen. Hierdoor was het mogelijk om zonder paniek op een gegeven moment 2300 nummers handmatig door meerdere mensen te laten verwerken via een losbladige proefkatalogus. Nadat de computer zijn intrede deed met een goedwerkend t.t.programma werd het allemaal een stuk eenvoudiger. In 1979 wordt hij algeheel secretaris en in 1984, na het overlijden van P.Korff  t.t.secretaris/penningmeester. J.de Vries wordt dan verenigings penningmeester. Nadat deze hiervoor bedankt komt dit er in 1990 ook bij. Voor onze bondstentoonstellingen werden de kooien gehuurd in den Bosch. Met een geleende vrachtwagencombinatie van werkgever v.d.Heerik in Broek op Langedijk heeft hij deze kooien de eerste twee jaar zelf gehaald en weer teruggebracht. Maar om op zondagavond om 22.00 uur bij de Niedorphal vandaan te rijden en dan op maandagmorgen om 6.00 uur in den Bosch te staan na alle voorafgaande werkzaamheden, werd toch wat teveel van het goede. Daarna is dit werk jarenlang uitbesteed en nu doet de huidige t.t.secretaris het al weer een aantal jaren zelf. Vanaf het moment dat Bood de koffie en koek tijdens de jongdierenkeuringen niet meer kon verzorgen heeft hij dit overgenomen. Van 1984 tot en met 1996 werd dit op diverse locaties uitgevoerd waarbij het assortiment werd uitgebreid met frisdrank, thee, mars en chips. Nadat de jongdierenkeuring naar tuincentrum Bos in Schagen ging en Bos de opbrengst van deze koffieshop in de vorm van sponsering vergoedde, kwam hieraan een einde.
Ook is hij de bedenker en ontwerper van ons W.en O.logo.
In 1995 het secretariaat overgedragen aan M.Langedijk en alleen nog penningmeester gebleven. Voor het eerst in 1998 en de jaren erna op de zaterdagavond van de tentoonstelling met meer of  minder succes organisator van de bingoavond. Samen met mw.de Jong-Bax op de jaarvergadering van 1995 benoemd tot erelid.

Wil Raven.
Wil heet eigenlijk geen Raven maar voor het gemak en de herkenbaarheid noemt iedereen haar zo en kent ook een groot deel van kleindierfokkend noordholland noord haar. Vanaf het moment dat Jan Raven actief is geworden heeft Wil hem altijd vergezeld naar vergaderingen e.d. Ze was en is geen lid van de vereniging maar werd al snel behulpzaam bij allerlei activiteiten. Ze begon met het helpen van mw.v.Zoonen bij het aankleden en versieren van de tentoonstellingszaal. Dit doet ze nog steeds, maar nu is ze zelf min of meer de chef.  Samen met een aantal andere dames en één heer worden elk jaar op donderdagmiddag van de t.t.dagen een keur van bloemstukken gemaakt voor op de kooien. Nadat mw.de Jong in 1986 stopte met de tombola heeft zij dit ook op zich genomen en met groot succes en financieel resultaat. Het gehele jaar rond was ze hier steeds mee bezig. Altijd op koopjesjacht om voor zo weinig mogelijk geld, zo mooi mogelijke prijzen te kopen. Als dan de dag van inkooien daar was en de tombola moest geïnstalleerd worden werden de prijzen met autoladingen vol door Jan aangevoerd. Bij het verkopen van de lootjes werd ze bijgestaan door andere dames, vooral ook omdat op de zondagmiddag voor het ontruimen van de zaal nog het een en ander gebeuren moest. Ook weer samen met andere dames maakt ze slaatjes en worden er belegde broodjes gemaakt. Tijdens het ontruimen van de t.t.zaal op zondagavond worden er dan tafels gedekt in de kantine met de slaatjes en de broodjes. De beheerder zorgt voor de koffie en als de mensen in de zaal klaar zijn met opruimen kunnen ze aanschuiven om niet met een lege maag naar huis te gaan. Deze eindmaaltijd, zoals we dat door de jaren heen zijn gaan noemen, wordt door de aanwezigen altijd erg op prijs gesteld. De werkzaamheden als bloemschikken, versieren van de zaal en de bereiding van de maaltijd behoren nog steeds tot haar bezigheden. De tombola werd haar wat te veel en dit is overgenomen door ons bestuurslid mw.Mul-Heming. Vanwege al de door haar verrichte werkzaamheden door de jaren heen in het belang van onze vereniging werd Wil op de jaarvergadering van 1995 benoemd tot lid van verdienste.

H.Luik.
Hij wordt lid per 1-1-1979 en fokt sierduiven, Nederlandse Helmduif. Vanaf het allereerste moment helpt hij bij de diverse verenigingsactiviteiten. In de tijd van de handmatige verwerking van de keuringsresultaten van de tentoonstelling is hij actief op het secretariaat met de verwerking van de predikaten en de ereprijzen van de afdeling sierduiven. Ook het voeren van de duiven vond en vindt onder zijn leiding plaats. Een grotere verdienste is dat hij vroeger geleerd heeft voor timmerman en al snel betrokken werd bij het repareren van de kooien en het repareren van en maken van nieuwe beunen en schragen. Verder is hij al vele jaren de man die de uitgifte en de ontvangst van verhuurde kooien regelt. Op de jaarvergadering van 1999 wordt hij benoemd tot erelid als dank voor al dit werk.

J.G.Bonenkamp.
Volgens de ledenkaart is hij lid geworden in 1964. Hij woont erg landelijk op een boerderijtje aan de Koningspade in Hoogwoud en heeft hier alle ruimte om allerlei dieren te houden en te fokken. Hij had en heeft hoenders, sierduiven, watervogels, konijnen en geiten. Op 16-3-1975 wordt hij gekozen in het bestuur, eerst als commissaris en later is hij 2e penningmeester. In 1978 wordt hij ringencommissaris en gaat ook, samen met Bood, de propagandacommissie vormen. Op de kringtentoonstelling in 1976 in de Boerderij organiseert hij de eerste Kind en Dier en hij is de bedenker van het uitdelen van kleurplaten op de scholen. Met zo’n plaat hebben de kinderen van die scholen op de zaterdag van de tentoonstelling vrij toegang tot de zaal. Vanaf ongeveer de allereerste tentoonstelling in de Niedorphal verzorgt hij de inkoop van het eremetaal en de uitgifte hiervan, samen met de predikaten. Jan heeft op deze dagen altijd een luisterend oor voor de fokkers die vragen of klachten hebben en zal ze altijd proberen tevreden te stellen. Verder is hij altijd een groot promotor geweest van de t.t. in Opmeer en heeft zich lang beziggehouden met de organisatie hiervan. Op de jaarvergadering in 2000 bedankt hij als bestuurslid en wordt benoemd tot erelid. Nog steeds actief voor de vereniging als ringencommissaris en op de tentoonstelling waarvan hij al vele jaren tijdens de opening op de vrijdagavond als gezicht van W.en O. naar buiten treedt.

Jelle F.Hannema.
Hannema is geen erelid van W.en O. en ook nooit geweest maar duikt in de historie van onze vereniging regelmatig op.
De naam is al vele jaren bekend bij konijnenfokkend N.H. vanwege de trofee, maar wie weet nog wie en wat hij was ? Ik wil hier, aan de hand van onze notulen, proberen wat van boven water te halen. Hannema wordt lid van W.en O. bij de oprichting. Hij is dan, net als Sannes, lid van de vereniging en Schagen en al een landelijk bekend keurmeester en fokker van Hollander konijnen. Hij wordt gelijk gekozen in het bestuur met als functie:commissaris/adviseur. Enige tijd later is hij 2e voorzitter. Hij had natuurlijk voor die tijd al behoorlijk wat ervaring opgedaan in de konijnenfokkerswereld. Vele jongdierenkeuringen heeft hij in die jaren voor onze club om niet verricht. In het voorjaar van 1945 verdwijnt hij enige tijd uit beeld als bestuurder maar is nog wel lid. Op 24-3-1946 is hij weer op de vergadering aanwezig en op 7-5-1950 wordt hij gekozen als voorzitter. In 1951 moet hij deze functie al weer neerleggen vanwege de R.v.B./N.K.B. kwestie. De Raad van Beheer is voor gemengde verenigingen en hiervoor kiest W.en O., maar Hannema kiest voor de N.K.B., alleen konijnenfokkers. Hij blijft wel lid en zal voor ons nog vele keuringen verrichten. Naast keurmeester zijn heeft hij ook nog vele jaren functies in de konijnenfokkerswereld als bestuurslid van de provinciale afdeling, hoofdbestuurslid, in de keurmeestersvereniging en de standaardcommissie. Op de bestuursvergadering van 16-2-1977 wordt zijn overlijden gemeld en vanwege zijn vele verdiensten en ter zijner nagedachtenis wordt de Jelle F.Hannema trofee in het leven geroepen. Deze is onder bepaalde voorwaarden te winnen door N.H.verenigingen op de provinciale bondstentoonstelling. Het is en blijft een wisseltrofee waar van alle jaren de naam van de winnende vereniging in gegraveerd is. De eerste winnaar in 1978 was B.K.V. uit Nederhorst den Berg en W.en O. wist hem voor de eerste keer te winnen in 1985.
Inmiddels is de naam van deze trofee in de naam KLN Konijnen Bokaal voor N-H.

J.Raven.
Volgens de ledenadministratie wordt Jan lid op 2 april 1972 en fokt het konijnenras Black and Tan. Tijdens de tentoonstelling van dat jaar zendt Jan een aantal dieren in met een matig resultaat. Later wordt hij een gerenommeerd fokker van dat ras. In later jaren wordt hij zeer actief in de uitvoering van de organisatie, samen met Wil, hier eerder genoemd. Helpen bij de opbouw en vooral het produceren, met behulp van een aantal dames, van grote en kleine bloemstukken voor de versiering op de kooien in de zaal. Daarnaast schrijven of aanbrengen en allerhande hand- en spandiensten. Niet alleen bij W.en O. maar ook bij de zusterverenigingen in de omgeving. Jan, samen met Wil, was altijd bereid als hij maar geen bestuurslid hoefde te worden. Ondanks zijn aversie tegen een bestuursfunctie heeft hij zich op een gegeven moment toch laten strikken door de Paasvee om de organisatie van de kleindierenkeuring in het Makado op zich te nemen. Dit heeft hij ook vele jaren gedaan waarbij ook onze vereniging werd gepromoot.
In 2003 is hij voor zijn vele verdiensten benoemd tot erelid van onze vereniging.